Türkiye 35 Yıldır Güncellenmeyen Boğaz Geçiş Ücreti Yüzünden Yılda 2,2 Milyar Dolar Kaybediyor

FİYAT İLK OLARAK ALTIN/FRANK ÜZERİNDEN BELİRLENDİ

Tümamiral Dr. Cihat Yaycı, 'Montrö Sözleşmesi Hükümleri Çerçevesinde Altın Frank Uygulaması' konulu çalışmasında, 1936 yılında imzalanan Montrö Sözleşmesi gereğince Türk Boğazları'ndan geçiş için ödenmesi gereken ücretlerin var tarifeye kıyasla asgari 16 kat daha çok olması gerektiğini ortaya koydu. Montrö'de Boğaz'dan geçen gemilerin ödemek zorunda olduğu 'fener', 'tahlisiye' ve 'patent' ücretleri, hizmetin türü itibariyle ticari gemilerde tonaja göre altın/frank üzerinden belirlendi. O devre hesaplama, altın/frank olarak BM aracılığıyla kabul edilen ortak nakit birimi 'Germinal Frank' üzerinden yapıldı. 1936'da 1 frank, 0,29 gram saf altına karşılık geliyordu.

İNGİLİZ VE RUSLARIN İTİRAZI

Germinal Frank'ın artık tedavülde olmadığı dönemlerde ödemeler, dolar üzerinden Türk Lirası ile yapıldı ancak güncel kurlar dikkate alınmaksızın 1 frankın değeri 0.29 gram saf altın karşılığı olarak korundu. Hesaplamalara itirazlar sonucu geçiş ücretleri, altının günlük kambiyo değerleri üzerinden ve altının dolar içeriği göz önünde bulundurularak yeniden belirlendi. Bu yeni hesaplama, her bir gemi için yapılan tahsilatı 10 kat artırınca başta Rus şirketler ve İngiliz Büyükelçiliği olmak üzere muhtelif kesimlerden itirazlar yükseldi. Bunun üzerine dönemin hükümeti art adım attı ve 1983 yılında 1 altın/frank, 'indirimli değeriyle' 0.8063 dolara sabitlendi. Bugüne kadar da geçiş ücretleri, güncel döviz alış kurunun altın/frankın indirimli değeri 0.8063 dolarla çarpılması suretiyle uygulandı.

GEÇİŞ ÜCRETLERİ 16 KAT FAZLA OLMALI

Yani Türkiye, 35 yıldır Boğaz geçiş ücretlerini belirlerken 1 gram altını 2.78 dolar, 1 ons altını ise (31.1 gram) 86,38 dolar olarak kabul ediyor. Oysa bugün 1 ons altının fiyatı 1300 ABD Doları civarında ve vakit vakit 2 bin dolara kadar çıktığı da oldu. Bugün 1 gram altının 40 dolara ulaştığı düşünüldüğünde geçiş ücretlerinin en az 16 kat daha çok olması gerekiyor. Dr. Cihat Yaycı'nın bu hesaplamaları ışığında Türkiye Cumhuriyeti, olması gereken rakamların dışında, Boğaz geçiş ücretlerinde yüzde 94'e varan indirim uyguluyor. Halen Türkiye, 35 sene önceki rakamların sabitlenmesinden dolayı Boğazlar'dan yılda ancak 150 milyon dolar gelir elde edebiliyor. Oysa eş stratejik konumdaki Panama Kanalı'ndan yıllık 1.8 milyar dolar, Süveyş Kanalı'ndan ise yaklaşık 5 milyar dolar nakit kazanılıyor.

'2,4 MİLYAR DOLAR HAVAYA UÇMASIN'

Türkiye'nin altın/frank kurunu sabitlemesi nedeniyle 35 yıldaki kaybının milyarlarca dolar olduğu vurgulanıyor. Sabit kurdan vazgeçilerek güncel kura dönülmesi durumunda Boğazlar'dan yıllık kazancın asgari 2.4 milyar dolara çıkacağı hesaplanıyor. Dr. Cihat Yaycı, Türkiye'nin yeni eder politikasına ilişkin atacağı mümkün bir adımın Montrö Boğazlar Sözleşmesi ve BM Deniz Hukuku Sözleşmesi'ne aykırı olmadığına işaret ediyor. Yaycı, Türkiye'nin böyle bir adım atması halinde Montrö'nün feshi veya tadilinin gündeme getirilebileceğini ancak Boğazlar ve Marmara Denizi'nde egemenlik haklarını pekiştirme hakkı ışığında Türkiye'nin kuvvetli konumuyla bu konunun arkasında kararlılıkla durarak yeni şartlar/yeni ücret belirleyebileceğini dile getiriyor.

'YENİ ŞARTLARIN GETİRİSİ ÇOK OLUR'

Türkiye'nin Montrö hükümleri ışığında Boğazlar'dan geçiş ücretlerini güncellemesinin mühim getirileri olacak. Her şeyi Türk olup bayrağı Türk olmayan gemiler de bu yeni ücretlerden etkileneceği için bu uygulama, gemilerde Türk bayrağı taşıma motivasyonunu artıracak. Yükseltilecek ücretler nedeniyle Boğazlar yoluyla taşınan petrol ve doğalgazın boru hatları kullanılarak taşınması daha tercih edilir hale gelecek. Böylelikle Boğazlar pak kalacak, üstelik Türkiye'de yeni boru hatlarının inşası ya da kapasite artırımları konuşulmaya başlanacak. Yine Kanal İstanbul Projesi kapsamında da Boğazlar'ın yeni ücret rejiminin Kanal İstanbul için rekabet fırsatı yaratabileceği belirtiliyor.